Deodorantsprays worden niet altijd volgens de ADR-regels verzonden. Vooral op het gebied van etikettering en kenmerking laten webwinkels steken vallen. Onlangs werden de zendingen van een aantal Nederlandse e-commercebedrijven onder de loep genomen. Mystery shoppers bestelden deodorantsprays en zoutzuur.
Omdat deodorant in spuitbussen zit, moeten ze volgens het ADR correct worden verpakt, aangeboden en vervoerd. Het ADR is de internationale regelgeving voor het vervoer van gevaarlijke stoffen over de weg.
Na bezorging van de deodorantsprays werden de pakketjes van binnen en buiten onder de loep genomen. De dozen bleken stevig en waren goed opgevuld, maar op geen van de verpakkingen was het verplichte LQ-kenmerk of het gevarenetiket aangebracht.
Volgens het ADR mag je bij een deodorantspray onder voorwaarden de vrijstellingsregeling ‘beperkte hoeveelheden’ (Limited Quantities, LQ) gebruiken. Maar ook dan is markering op de buitenverpakking verplicht.
Zonder het LQ-kenmerk of gevarenetiket weet een chauffeur niet dat hij een gevaarlijke stof vervoert. Dat maakt het lastig om te handelen bij calamiteiten of incidenten onderweg.
Als consument werd een jerrycan met 30 procent zoutzuur bij een webwinkel besteld. Het zoutzuur bleek goed verpakt, correct geëtiketteerd en voorzien van het juiste UN-nummer volgens het ADR.
Kortom: er is duidelijk ADR-kennis aanwezig bij de verpakker. Maar er is ook een aandachtspunt, in dit geval voor de vervoerder. Op de verzendbon van de vervoerder stond een onjuist aantal punten vermeld met het oog op de 1000-puntenregeling. En dat maakt uit voor de ADR-verplichtingen die gelden.
Bron: evofenedex